@~@~@~@~@~@

آدم هایی که قدرتی برای رسوندن تو به خواسته‌هات ندارند، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمت‌ها به زندگی‌ات ندارن
پس همونطور که روی اونا حساب نمی‌کنی، از آزارشونم نترس
توحید رو آیا پذیرفتی؟
معنی اش رو واقعا میدونی؟
یگانگی خدا؟
درسته اما یگانگی در چی؟
در وجود و قدرت
توحید نگاهی جدا از هر دین و مذهبه؛ که می‌گه : میزان ورود نعمت‌ها به زندگی ما‌، به اندازه باورهای توحیدی‌مونه.
توحید، منطق ابراهیم برای شکستن بت‌هاست تا نشون بده اونها حتی قادر به نجات خودشون نیستن چه برسه به نجات آدما
توحید‌، یقین ابراهیمه که می‌تونه درک کنه هاجر و اسماعیل به اندازه‌ی او به ربّ‌ متصل‌اند. پس با خیال راحت اونها رو در بیابان می‌ذاره
توحید‌، توکل و اعتماد ابراهیم به درستی الهاماتشه که‌‌؛ می‌تونه اسماعیل رو به قربانگاه ببره
ما که انتظار نعمت‌های بیشمار رو داریم‌، باید از خود بپرسیم؛ چقدر تونستیم این نگاه توحیدی رو داشته باشیم؟
و اگه این نگاه رو ساختیم، چرا دست از نگرانی درباره عوامل بیرونی برنداشتیم؟
چرا می‌ترسیم‌ حتی اگه مسیر درست رو بریم‌
کار درست رو انجام بدیم‌ و باورهای خوبی بسازیم‌، ممکنه یک حادثه غیر مترقبه یا قدرت بیرونی مثل یه قانون، رأی یک فرد، لغو یک قانون‌، قیمت دلار‌ و
ریشه ی بنایی رو ویران کنه که‌، در تمام این سالها ساختیم؟
این نگرانی‌ها، همون بخش‌های ساخته نشده‌ی توحید در نگاه‌مونه
همون منافذی که برای ورود شیطان به عنوان نماد کمبود و ترس‌، باز گذاشتیم و
همون بخش‌های ساخته نشده‌ی باورهای قدرتمندکننده و برکت آفرین
توحید یعنی روی قدرتی حساب کنم که‌، قدرت خلق هر خواسته‌ای رو به من بخشیده و
هدایتگر من است
قرآن یکصدا توحید رو فریاد میزنه
خداوند ،همه چیز‌‌، جز شرک به خودش رو میبخشه. چون امکان نداره شرک بورزیم و تجربه خوبی از زندگی داشته باشیم
اما اگر توحید رو درک و اجرا کنیم‌، قطعاً به مسیر راهکارهای برکت آفرین هدایت می‌شیم و برکت و فراوانی به صورت طبیعی، راهش رو به زندگی‌مون پیدا میکنه
اما آدمهای زیادی اصل رو رها کردنو درگیر فرعیات‌اند
بدست آوردن برکتِ بیشتر رو در عوامل بیرونی؛ مثل قیمت سکه و دلار می بینن، نه باورهای خودشون
برای همین هر دلیلی رو بررسی می‌کنند

الّا باورهاشون،

و روی هر عاملی حساب می‌کنن

الّا باورهاشون.

توحید یعنی خداوند رو به عنوان یگانه قدرت جهان باور کنی
آیا باور کردی؟
اگه بله، پس چرا انقدر نگرانی...؟؟

@~@~@~@~@~@
منبع : باشگاه شیک پرواز
“سید تهران”

○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

اول از همع تولد شیخ الاشیاخ خنگولستانو تبریک میگم
یا شیخ ان شاءالله که سالهای سال به خوشی و شادی و سلامتی زندگی کنین
و عمر طولانی و پر برکتی داشته باشین
و تک تک لحظات وثانیه های زندگیتون زیبا و مفرح باشه
😁
(البت مفرخ هم خوب بید😅)

💟💟💟💟💟💟💟

مردان متولد تیر👦

متولدین این ماه عموماً با گذشت، خدا ترس و مورد محبت پدر و مادر هستند. اغلب كارشان منظم و پول فراوان بـه دست می‎آورند. اما بعضاً آنرا در جای غیر ضروری خرج می‎كنند. آنان دوست و دشمن رابه خوبی تشخیص نمی‎دهند و گاه گرفتار تهمت می‎شوند. بطور كلی در زندگی ممكن اسـت گرفتار مشكلات زیاد شوند
متولدین این ماه شوخ طبع و دل پاك هستند، اما زبانی تند دارند. هم چنین افرادی مهربان و پرشور و عاشق پیشه هستند. اینان اغلب نشانی بر سینه دارند كه علامت نجابت اسـت. این افراد روی بعضی رنگها حساسیت دارند و بـه صورتی، سرمه‎اي و گاه قهوه‎اي علاقه نشان می‎دهند.
بهتر اسـت رابطه‎شان رابا خویشان قطع نكنند. اینان فرزند زیاد خواهند داشت . متولدین این ماه اغلب بیمار می‎شوند و بیشتر از ناحیه پا آسیب می‎بینند. چیزهی گرم و تر برای آنان نافع اسـت. اگر از سن 5 سالگی بگذرند، عمر طبیعی و گاه طولانی خواهند داشت روزهای یكشنبه و چهارشنبه برای آنان خوش یمن اسـت

@~@~@~@~@~@

زنان متولد تیر👧

متولدین این ماه عموماً دارای قدی متوسط و بعضاً بلند بالا، سرخ رو، نیك سیرت و پاكدامن، صبور كمی حسور هستند. دروغ و حرام با انها سازگار نیست. ین زنان بعضاً در زندگی با مشكل و مصیبتی مواجه می‎شوند كهجز صبر و تحمل و توسل بـه خداوند، چاره‎اي ندارند. اینان اغلب با چهار خطر در زندگی مواجه می‎شوند
باید از آتش دوری كنند. این زنان بهتر اسـت مراقب گفتار خود باشند تا گرفتار مشكل نشوند. در عین حال هرگاه غمگین شوند و یا با مشكلی مواجه گردند، بهتر اسـت ذكر خدا بگویند تا از غم و مشكلات رهایی یابند. این زنان در روی یكی از اعضاء بدن، نشانی دارند كه آنان را نزد دیگران عزیز می‎كند

..♥♥..................

یه چیه کوچولو تو پرانتز بگم که این پست صرفا جنبه فان داره😉🌸🌸
و در آخر این که تیر ماهیا تولدتون مبارررککک
🎉🎈🎉🎈🎀🎀🎁🎊🎊🎆🎇✨

*!^^!^^^^!^^!*

..*~~~~~~~*..

مرد تنهای میانسال که به خوبی و خوشی در خانه‌اش زندگی می‌کرد، یک روز بعدازظهر مثل هرروز از سر کار به خانه‌اش می‌رفت که یک‌مرتبه یک کتاب تقریباً ۲۰ برگ جلوی در خانه پیدا می‌کند
مرد سواد درست و حسابی نداشت و فقط کلمات ساده را می‌توانست بخواند، اما وسوسه می‌شود که کتاب را بردارد
وقتی کتاب را باز می‌کند و نوشته‌هایی را می‌بیند که به زبان فارسی نیستند و نمی‌تواند آنها را بخواند، حدس می‌زند که این قرآن است و گناه دارد که روی زمین باشد، پس آن را به خانه‌اش می‌برد
وقتی توی خانه دوباره کتاب را باز می‌کند؛ یک صفحه می‌آید که بزرگ نوشته:

برگردون

مرد کتاب را می‌بندد. فکر می‌کند خیالاتی شده یا شاید، چون دارد پیر می‌شود، چشمانش ضعیف شده‌اند. سپس، چون انگشتش را لای کتاب گذاشته و همان صفحه را نگه داشته بود، دوباره همان صفحه که کلمه

برگردون

نوشته بود را می‌آورد که می‌بیند هنوز هست، رنگ نوشته قرمز شده و به علاوه یک تار موی دراز هم در همان صفحه وجود دارد.
مرد که کم‌کم دارد می‌ترسد، به تار مو دست نمی‌زند و به صفحه بعدی که می‌رود، می‌بیند که نوشته:

تار موی منو از این کتاب دور کن دورکن دورکن

مرد میانسال کتاب را روی تلویزیون می‌گذارد و می‌گوید: «این دیگه چه مسخره بازی‌ایه!» بعد با خودش می‌گوید: «شاید به خاطر خستگی کاره یا بخاطر سوزش چشمامه، بهتره برم بخوابم.»
مرد می‌خوابد. بلند که می‌شود، می‌بیند که هوا در حال تاریک شدن است. می‌رود دست و صورتش را شسته و وضو بگیرد تا نماز مغرب و عشا را بخواند
وقتی از اتاق خواب به هال می‌آید، یک نگاه هم به در هال می‌اندازد و یک‌هو می‌بیند که در ورودی ساختمان باز است و یک زن با یک چادر سفید پاک جلوی در هال ایستاده و تکان نمی‌خورد. مرد جلوتر می‌رود و می‌گوید: «خانم شما اینجا چیکار می‌کنید؟ شما کی هستید؟» زن هیچ جوابی نمی‌دهد. مرد هرچیز دیگری می‌گوید، هر اِهِن و اوهونی می‌کند و هرکاری می‌کند، زن نمی‌رود و عکس‌العملی نشان نمی‌دهد.

با خودش می‌گوید: «چیکارکنم خدایا؟ اگه به پلیس زنگ بزنم همه همسایه‌ها و اهل محل حرف درمیارن و هزار جور حرف و حدیث پشت سرم میگن و میگن این زن چرا تو خونه این همه آدم توی خونه اون رفته؟ من که کاری به کارش ندارم اونم یک زنه چیکار می‌تونه بکنه؟ اصلاً شاید جا و پناهی نداره اومده امشب رو توی خونه من بگذرونه! و خجالت کشیده داخل خونه بشه پس جلوی در هال وایستاده!»

بعد در ساختمان را می‌بندد و قفل می‌کند و هرچه به زن می‌گوید حداقل بیا روی مبل بنشین، زن هیچ توجهی نمی‌کند. مرد هم نمازش را می‌خواند و شام می‌خورد و نوبت به خواب می‌رسد. می‌رود که بخوابد. چراغ‌ها را خاموش می‌کند. بعد نصف بدنش را زیر پتو می‌کند. چشم‌هایش باز است و خوابش نمی‌برد.
همینطوری که چشم‌هایش باز است، می‌بیند که یک سایه سیاه تاریک نزدیکش می‌شود و متوجه می‌شود که همان زن جلوی در است. زن چادرش را یک گوشه پرت می‌کند و مو‌های دراز زرد و ژولیده‌اش با یک لباس پاره پاره و با چشم‌های قرمز و صورت سوخته‌اش به مرد نگاه می‌کند.

زن ناگهان روی سر مرد می‌پرد و به شدت گلوی مرد را فشار می‌دهد و می‌گوید: «بهت گفتم کتاب رو برگردونی سرجاش، تو گوش نکردی. بهت گفتم تار مو رو از کتاب دور کنی، ولی تو اعتنایی نکردی. اصلاً چرا کتاب رو برداشتی؟ دوست من اونجا خودشو آتیش زده و این کتاب باید اونجا باشه. فردا اول وقت کتاب رو برمی‌گردونی سرجاش و تار موی منو از اون کتاب دور می‌کنی.»

مرد که درحال خفه شدن است، به نشانه تأیید سرش را پایین پایین می‌کند و زن هم گردنش او را رها می‌کند.
زن در حال رفتن است که مرد از پشت سرش می‌گوید: «اصلاً این موضوع که برای تو اینقدر مهمه چرا خودت کتاب را نمی‌بری و تار موت رو از کتاب دور نمی‌کنی؟» زن سریع برمی‌گردد و درحالی‌که چشم‌های قرمزش در حال جوشیدن است، می‌گوید: «من توانایی نزدیک شدن به اون کتاب رو ندارم احمق!» و چادرش را برمی‌دارد و می‌رود. مرد نگاهش به پا‌های زن که می‌افتد، می‌بیند که پا نیست و سم خر است

زن به در ساختمان که می‌رسد مرد می‌گوید: «در قفله صبر کن من...» یک‌مرتبه می‌بیند که زن از در رد می‌شود. مرد حیرت‌زده می‌ماند و با ترس و لرز می‌خوابد

فردا صبح اول وقت همان کار‌هایی را که زن گفته، انجام می‌دهد و به زندگی آرام سابقش دست پیدا می‌کند و از این بابت خیلی خوشحال است؛ و بد به حال کسی که غافلانه آن کتاب را
....

وقتی دیدمش...تنم لرزید،دستام یخ زد،دهنم خشک شد،زبونم بند آمد و رنگ صورتم درست مثل رنگ گچ دیوار شده بود
وای این دل بی صاحاب مرده رو نگو که داشت تو سینم فریاد میزد عاشق شده و آروم و قرار نداشت

نفسم را که نگو،به اندازه ی صد بار مردن نفسم بند آمد
از روی استرس شدید،تا توان داشتم ناخن های بلند انگشتانم را داخل پوست و گوشت کف دستانم فرو میکردم

نگاهم که کرد نگاهم را ازش گرفتم،اما این دل بی صاحاب دوباره طالب اون نگاه ها شده بود

پس به آرامی سرم را دوباره بالا آوردم و به چشمهای پر معنایش خیره شدم.لبخند که بر لبهاش آمد دلم ضعف رفت...شروع به صحبت کردن که کرد...قلبم هزاران هزار بار به پایین و بالا پرید

باز هم آن صدای خاص که با هر بار شنیدنش آرامش به تمام بند بند وجودت تزریق میشد
یکروز که نزدیک به من ایستاده بود و درحال حرف زدن با شخص دیگری بود،فرصت کردم تا به آن انگشتان زیبا با آن ناخن های کشیده به خوبی نگاه کنم
او جذاب است؛با هر خصوصیات ظاهری و اخلاقی که تو بگوی...باز هم میگویم که جذاب و خواستنیست
دوست دارم که او به چشم همه زشت بیاد که مبادا چشم بخورد،زیرا همین که من او را زیبا ببینم کافیست اما چه کنم که او زیبای خدادادیست

..*~~~~~~~*..

‏جورى شده كه اگه تمام غم و غصه هامونم ازمون بگيرن
.
.
.
باز دنبال يه چيزى مى گرديم که
.
.
.
براش نگران باشيم
.
.
.
عادت ميشه ديگه لعنتى

:))

♦♦---------------♦♦